- zespalać się
- несов.объединя́ться; спла́чиватьсяSyn:
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
zespalać się
Смотреть что такое "zespalać się" в других словарях:
zespalać się – zespolić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} łączyć się w spójną całość; integrować się, wiązać się, jednoczyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zespalać się z kimś duchowo. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zrastać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zrastać sięam się, zrastać sięa się, zrastać sięają się {{/stl 8}}– zrosnąć się, zróść się {{/stl 13}}{{stl 8}}ndk IVb c, zrastać sięnę się, zrośnie się, zrośnij się, zrastać sięsłem się, zrósł się, zrastać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
łączyć się — I – połączyć się, złączyć się {{/stl 13}}{{stl 33}} zespalać się w całość; stykać się, zwierać się :{{/stl 33}}{{stl 10}}Dłonie łączą się w uścisku. Dwa miasta połączyły się w jedno. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}łączyć… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cementować się – scementować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} łączyć się ściśle, umacniać się, jednoczyć się; zespalać się, konsolidować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Cementuje się czyjaś przyjaźń, uczucie. Cementuje się rodzina. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stapiać się – stopić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o ciałach stałych: przechodzić w ciało ciekłe wskutek nadmiernego wzrostu temperatury; ulegać stopieniu, rozpuszczeniu; roztapiać się, rozpuszczać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Lód… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
integrować się – zintegrować się — {{/stl 13}}{{stl 33}} scalać się, zespalać się, łączyć się w całość; ulegać integracji :{{/stl 33}}{{stl 10}}To spotkanie pomoże wam zintegrować się. Integrująca się Europa. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zespolić (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zespalać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zespolić — dk VIa, zespolićlę, zespolićlisz, zespolićspól, zespolićlił, zespolićlony zespalać ndk I, zespolićam, zespolićasz, zespolićają, zespolićaj, zespolićał, zespolićany «połączyć w jedność; zjednoczyć, związać» Wspólny cel zespolił ludzi. Zespolił w… … Słownik języka polskiego
cementować — ndk IV, cementowaćtuję, cementowaćtujesz, cementowaćtuj, cementowaćował, cementowaćowany 1. «spajać, wiązać, zaprawiać, zalewać cementem» Cementować szpary w ścianach. przen. «łączyć, zespalać, jednoczyć; wzmacniać, umacniać» Cementować stosunki… … Słownik języka polskiego
wiązać — ndk IX, wiążę, wiążesz, wiąż, wiązaćał, wiązaćany 1. «umocowywać (tkaninę, wstążkę itp.) tworząc węzeł, kokardę; łączyć końce (tkaniny, taśmy, sznura itp.), przeplatając je w węzeł, kokardę» Wiązać końce sznura. Wiązać zerwaną nić. Wiązać krawat … Słownik języka polskiego
kojarzyć — ndk VIb, kojarzyćrzę, kojarzyćrzysz, kojarzyćarz, kojarzyćył, kojarzyćrzony 1. «powodować połączenie, związek kogoś, czegoś; łączyć, zespalać, wiązać, jednoczyć» Kojarzyć pary. Kojarzyć kogoś w pary. ∆ zootechn. Kojarzyć zwierzęta «łączyć samca z … Słownik języka polskiego
